Gatunek: Etiuda
Tonacja: f-moll
Opus lub numer Wydania Narodowego: op. 10 nr 9
Data powstania: 1829-1832
Wg Paderewskiego: II/9
Wg Turło: 22
Obsada: fortepian
Etiudy op. 10 (część opusu; nr. 1-3, 5-6, 8-10); Autograf edycyjny
Etiuda f-moll; Szkic
Etiuda dziewiąta, w tonacji f–moll, jedna z tych najbardziej ulubionych. Zastanawiająca. Może nawet poruszająca. Otwiera ją pejzaż dźwiękowy nieco przyćmiony, jak gdyby nokturnowy. Lecz wzlatująca ku górze – i za chwilę opadająca arabeską melodii – jak gdyby nałożonej na akompaniament – od razu zapowiada nadejście emocji silniejszych. I owe silniejsze emocje niebawem nadchodzą: narracja ulega wzburzeniu. Początkowe agitato przeistacza się w appassionato niemal histeryczne. Potężne oktawy rzucają w przestrzeń serię dręczących pytań, na które jedyną odpowiedź daje echo.
Autor: Mieczysław Tomaszewski
Cykl audycji "Fryderyka Chopina Dzieła Wszystkie"
Polskie Radio II
