Rok powstania: 1944
scenariusz:
Swinarska Krystyna, Cękalski Eugeniusz
reżyseria:
Cękalski Eugeniusz
obsada filmu/uczestnicy programu:
Krassowska Natalia (taniec), Łozowski Jerzy (taniec)
zdjęcia:
Rescher Lillys J., Cękalski Eugeniusz
muzyka/kompozytor:
Chopin Fryderyk
wykonawcy - OSOBY:
Małcużyński Witold (fortepian)
Dane techniczne: taśma: średni metraż, eastman color
Kopia: Filmoteka Polska, Polish Information Center - Nowy Jork
Utwory:
Nokturn op. 15 nr 2
Mazurek op. 7 nr 3
Etiuda op. 10 nr 12
Inne: komentarz: Olin Downes, efekty specjalne: N. Lerner
Źródło informacji: Baza danych Biblioteki i Ośrodka Informacji Filmowej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi
Remake Trzech etiud Chopina z 1937 roku. Nokturn op. 15 nr 2 został zinterpretowany obrazami przyrody, a Mazurek op. 7 nr 3 - tańcem. Ze "starego" filmu pozostała Etiuda rewolucyjna, której ekwiwalentem obrazowym były układy linearne, wirujące figury geomatryczne i światłocień, kulminacyjne akordy zsynchronizowane zostały z wybuchającymi płomieniami, zdeformowanymi twarzami i atakujacymi bombowcami. Wizualizacja Etiudy rewolucyjnej powstała pod wyraźnym wpływem filmu Franciszki i Stefana Themersonów Calling Mr Smith.
W przeciwieństwie do filmu z 1937 roku remake nie był tylko formalnym eksperymentem, ale miał wyraźny walor propagandowy. Zrealizowany został nie tylko "ku pokrzepieniu serc", ale i pod dyktando strofy "... ten tylko się dowie, kto cię stracił". Film zyskał duże uznanie, zarówno w Stanach Zjednoczonych, gdzie był zrealizowany, jak i w Polsce, również po wojnie.